8 استراتژی رفتار موثر با افراد خودشیفته

برخورد با یک خودشیفته می تواند چالش برانگیز و از نظر احساسی خسته کننده باشد. خودشیفته ها احساس بزرگی از خود دارند، احساس همدلی ندارند و اغلب دیگران را برای نفع خود دستکاری می کنند. با این حال، استراتژی هایی وجود دارد که می توانید برای هدایت این روابط دشوار به کار ببرید.

ویژگی ها را بشناسید: اولین قدم در برخورد با یک خودشیفته، درک ویژگی ها و رفتارهای اوست. آنها اغلب بزرگواری، احساس حق طلبی و نیاز دائمی به تحسین از خود نشان می دهند.
تنظیم مرزها: مرزهای واضحی را تعیین کنید و قاطعانه با آنها ارتباط برقرار کنید. خودشیفته ها ممکن است سعی کنند مرزهای شما را زیر پا بگذارند، بنابراین قاطعیت و پایداری بسیار مهم است.
مراقبت از خود را تمرین کنید: مراقبت از خود از نظر عاطفی، ذهنی و جسمی هنگام برخورد با یک خودشیفته ضروری است. در فعالیت هایی شرکت کنید که باعث شادی شما می شود و زمانی را برای خود اندیشی اختصاص می دهد.
جلوگیری از محرک های عاطفی: افراد خودشیفته با واکنش های عاطفی دیگران رشد می کنند. شناسایی کنید که چه چیزی باعث ایجاد احساسات منفی در شما می شود و در هنگام تعامل با یک خودشیفته روی به حداقل رساندن این محرک ها کار کنید.
درگیر مبارزات قدرت نشوید: خودشیفته ها اغلب به دنبال قدرت و کنترل در روابط هستند. از گرفتار شدن در منازعات یا مشاجرات قدرت خودداری کنید زیرا بعید است به نتایج سازنده منجر شوند.
انتظارات واقع بینانه را حفظ کنید: بدانید که افراد خودشیفته بعید است رفتار خود را به میزان قابل توجهی تغییر دهند. انتظارات خود را بر این اساس تنظیم کنید و به جای تلاش برای تغییر آنها، بر مدیریت رابطه تمرکز کنید.
به دنبال حمایت باشید: برخورد با یک خودشیفته می‌تواند منزوی‌کننده باشد، بنابراین بسیار مهم است که از دوستان، خانواده یا درمانگران مورد اعتماد کمک بگیرید. آنها می توانند اعتبار و راهنمایی را در زمان های چالش برانگیز ارائه دهند.
جدایی را در نظر بگیرید: در برخی موارد، جدا شدن از خودشیفته ممکن است سالم ترین گزینه باشد. این می تواند شامل به حداقل رساندن تماس، تعیین مرزهای قوی تر، یا حتی پایان دادن به رابطه در صورت لزوم باشد.

35 نکته برای مقابله با یک خودشیفته

خود را آموزش دهید: درباره خودشیفتگی و تأثیرات آن بر روابط بیاموزید تا درک بهتری از آنچه با آن سر و کار دارید به دست آورید.
آرام و جمع بمانید: هنگام تعامل با یک خودشیفته خونسردی خود را حفظ کنید. واکنش های احساسی ممکن است به رفتار آنها دامن بزند.
احساسات خود را تأیید کنید: افراد خودشیفته خواهان تایید و تحسین هستند. ارائه مقداری اعتبار بدون به خطر انداختن مرزهای شما می تواند به مدیریت رفتار آنها کمک کند.
از انتقاد بپرهیزید: افراد خودشیفته روحیه شکننده ای دارند و ممکن است به شدت به انتقاد واکنش نشان دهند. کلمات خود را با دقت انتخاب کنید تا تضاد را به حداقل برسانید.
روی حقایق تمرکز کنید: هنگام بحث در مورد مسائل یا تضادها، به جای احساسات، به حقایق پایبند باشید. خودشیفته ها اغلب احساسات را نادیده می گیرند اما ممکن است به استدلال های منطقی پاسخ دهند.
از عبارات “من” استفاده کنید: احساسات خود را با استفاده از جملات “من” بیان کنید تا از به نظر رسیدن متهم‌آمیز یا متخاصم جلوگیری کنید.
آن را شخصی نگیرید: به یاد داشته باشید که رفتار خودشیفته در مورد شما نیست. از ناامنی ها و نیاز به کنترل آنها سرچشمه می گیرد.
حوادث سند: در صورت نیاز در آینده، سوابق رویدادهای مهم یا رفتارهای دستکاری را به عنوان مدرک نگه دارید.
همدلی را تمرین کنید: در حالی که خودشیفته‌ها فاقد همدلی هستند، تمرین همدلی می‌تواند به پراکندگی موقعیت‌های پرتنش و حفظ ارتباط سالم‌تر کمک کند.
سازگار باشید: برای جلوگیری از سردرگمی و دستکاری، مرزها و انتظارات ثابتی را ایجاد کنید.
محدود کردن قرار گرفتن در معرض: مدت زمانی را که با خودشیفته می گذرانید به حداقل برسانید تا تأثیر منفی آنها بر سلامتی شما کاهش یابد.
اجتناب از اصطلاحات واژگان: خودشیفته ها ممکن است از زبان یا اصطلاحات پیچیده برای گیج کردن یا دستکاری دیگران استفاده کنند. از این تاکتیک آگاه باشید و در صورت لزوم به دنبال توضیح باشید.
قاطع باشید: در برخورد با یک خودشیفته رفتاری مطمئن و قاطعانه داشته باشید. این می تواند به ایجاد مرزها و جلوگیری از دستکاری کمک کند.
درگیر نور گاز نشوید:خودشیفته ها اغلب از تکنیک های نور گاز استفاده می کنند تا شما را به واقعیت خود شک کنید. به غریزه خود اعتماد کنید و از منابع قابل اعتماد به دنبال تأیید باشید.
انعکاس خود را تمرین کنید: به طور منظم افکار، احساسات و رفتارهای خود را بازتاب دهید تا مطمئن شوید که به طور ناخواسته فرد خودشیفته را قادر نمی‌سازید.
از واکنش به تحریکات اجتناب کنید: افراد خودشیفته ممکن است عمداً واکنش هایی را برای به دست آوردن کنترل یا اعتبار تحریک کنند. جدایی عاطفی را تمرین کنید و نبردهای خود را عاقلانه انتخاب کنید.
عواقب را تنظیم کنید: پیامدهای عبور از مرزهای خود را به وضوح بیان کنید و در صورت لزوم آن را دنبال کنید.
یک شبکه حمایتی را حفظ کنید: اطراف خود را با افراد حمایت کننده ای که چالش های برخورد با یک خودشیفته را درک می کنند، احاطه کنید.
روی اهداف خود تمرکز کنید: اهداف شخصی خود را در ذهن داشته باشید و آنها را بر خواسته ها یا دستکاری های فرد خودشیفته اولویت دهید.
به دنبال کمک حرفه ای باشید: اگر رابطه غیرقابل تحمل شد یا شروع به تأثیر قابل توجهی بر سلامت روان شما کرد، به دنبال راهنمایی از یک درمانگر یا مشاور باشید.
ذهن‌آگاهی را تمرین کنید: تکنیک‌های ذهن‌آگاهی را برای ثابت ماندن و حضور در تعامل با فرد خودشیفته پرورش دهید.
توسعه تاب آوری عاطفی: برای مقابله بهتر با استرس و چالش های ناشی از یک فرد خودشیفته، تاب آوری عاطفی ایجاد کنید.
از رفتارهای فعال کننده اجتناب کنید: مراقب رفتارهایی باشید که ممکن است به طور ناخواسته الگوهای رفتاری خودشیفته را تقویت کنند.
انتظار همدلی نداشته باشید: بدانید که خودشیفته‌ها با همدلی دست و پنجه نرم می‌کنند و ممکن است در مواقع سخت حمایت عاطفی نکنند.
در جستجوی اعتبارسنجی درونی باشید: به جای جستجوی تایید دائمی از خودشیفته، به تایید خود تکیه کنید.
حفظ مرزهای سالم: برای جلوگیری از دستکاری و حفظ حس خود، به وضوح مرزهای خود را تعریف کرده و با آنها ارتباط برقرار کنید.
صبور بودن را تمرین کنید: برخورد با یک خودشیفته می‌تواند ناامیدکننده باشد، اما تمرین صبر می‌تواند به شما کمک کند تا چالش‌ها را به‌طور مؤثرتری هدایت کنید.
اجتناب از بازی های قدرت: خودشیفته ها اغلب در بازی های قدرت و تلاش برای کنترل دیگران شرکت می کنند. از درگیر شدن در این پویایی ها خودداری کنید.
روی استقلال عاطفی تمرکز کنید: استقلال عاطفی را توسعه دهید و برای حمایت عاطفی یا اعتبار کمتر به فرد خودشیفته تکیه کنید.
به دیگران آموزش دهید: آگاهی خود را در مورد خودشیفتگی و تأثیر آن بر روابط افزایش دهید تا به دیگران کمک کنید موقعیت‌های مشابه را درک کنند و با آن کنار بیایند.
شفقت به خود را تمرین کنید: با خود مهربان باشید و در طول فرآیند برخورد با یک خودشیفته، شفقت به خود را تمرین کنید.
انتظارات واقع بینانه تنظیم کنید: بدانید که تغییر در رفتار یک خودشیفته بعید است و انتظارات خود را بر این اساس تنظیم کنید.
از سفرهای احساس گناه اجتناب کنید: خودشیفته ها ممکن است از احساس گناه به عنوان یک تاکتیک دستکاری استفاده کنند. این تلاش ها را بشناسید و از تحت تاثیر قرار گرفتن آنها خودداری کنید.
از انزوا بپرهیزید: برای جلوگیری از انزوای ناشی از رفتار خودشیفته، ارتباط خود را با دوستان، خانواده یا جوامع حامی خود حفظ کنید.
پیروزی های کوچک را جشن بگیرید: هنگامی که با موفقیت در تعامل با یک خودشیفته پیمایش می کنید، پیروزی های کوچک را تصدیق کرده و جشن بگیرید.

استراتژی های بهینه سازی

برای بهینه‌سازی رویکرد خود در برخورد با یک خودشیفته، استراتژی‌های زیر را در نظر بگیرید:

مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید: برای حفظ رفاه عاطفی و انعطاف پذیری خود، مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید.
به دنبال کمک حرفه ای باشید: با درمانگران یا مشاوران مجرب در کار با افرادی که با شخصیت های خودشیفته سروکار دارند مشورت کنید.
جدایی عاطفی را تمرین کنید: تکنیک های جداسازی عاطفی را توسعه دهید تا تأثیر رفتار خودشیفته بر احساسات خود را به حداقل برسانید.
خود را آموزش دهید: به طور مداوم خود را در مورد خودشیفتگی و راهبردهای مقابله ای موثر برای اصلاح رویکرد خود آموزش دهید.
یک شبکه پشتیبانی بسازید: اطراف خود را با افراد حامی که می توانند راهنمایی، اعتبار و درک را ارائه دهند، احاطه کنید.
تنظیم مرزهای واقعی: به طور مداوم مرزهای خود را ارزیابی و تنظیم کنید تا مطمئن شوید که آنها واقع بینانه و همسو با نیازهای شما هستند.
مهارت‌های قاطعیت را توسعه دهید: مهارت‌های قاطعیت خود را تقویت کنید تا به طور مؤثر مرزها و انتظارات خود را به اشتراک بگذارید.
حل تعارض را تمرین کنید: تکنیک های حل تعارض را بیاموزید و به کار ببرید تا در تعارضات با فرد خودشیفته به طور سازنده تری هدایت شوید.
پرورش انعطاف پذیری عاطفی: از طریق فعالیت هایی مانند مایندفو تاب آوری عاطفی ایجاد کنیدبیماری، مدیتیشن یا درمان.
دیدگاه خود را حفظ کنید: دیدگاه گسترده تری در مورد رفتار خودشیفته داشته باشید و بدانید که این رفتار بازتابی از ارزش یا ارزش شما نیست.

روش های جدید برای مقابله با خودشیفته ها

علاوه بر استراتژی‌های سنتی، روش‌های جدیدی برای مقابله با خودشیفته‌ها در حال ظهور است. این رویکردها هنوز در حال تحقیق و اصلاح هستند، اما در مدیریت تعاملات با افراد خودشیفته نویدبخش هستند:

رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT): DBT تکنیک‌های شناختی-رفتاری را با تمرین‌های ذهن آگاهی ترکیب می‌کند تا به افراد در تنظیم احساسات، مدیریت تعارض‌ها و بهبود روابط کمک کند.
طرحواره درمانی: طرحواره درمانی بر شناسایی و اصلاح الگوها یا طرحواره های عمیقی که به رفتارهای ناسازگارانه، از جمله خودشیفتگی کمک می کنند، تمرکز دارد.
گروه درمانی: گروه درمانی محیطی حمایتی را فراهم می کند که در آن افراد می توانند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، بینش به دست آورند و راهبردهای مقابله ای را برای مقابله با شخصیت های خودشیفته توسعه دهند.

این روش‌های جدید روش‌های جایگزینی را برای مقابله با افراد خودشیفته ارائه می‌دهند، اما مهم است که با متخصصانی که در این تکنیک‌ها آموزش دیده‌اند برای راهنمایی و حمایت مشورت کنید.

منابع :‌

روانشناسی امروز: منبع معتبری که مقالاتی را که توسط متخصصان سلامت روان در مورد موضوعات مختلف مرتبط با روانشناسی و روابط نوشته شده است ارائه می دهد.
کلینیک مایو: یک موسسه پزشکی مشهور که اطلاعات قابل اعتمادی در مورد شرایط سلامت روان، از جمله اختلال شخصیت خودشیفته ارائه می‌دهد.
انتشارات سلامت هاروارد: بازوی انتشاراتی دانشکده پزشکی هاروارد، که اطلاعات بهداشتی مبتنی بر شواهد، از جمله مقالاتی در مورد خودشیفتگی و روابط ارائه می‌کند.

اطلاعات ارائه شده در این راهنما فقط برای اهداف آموزشی است و نباید جایگزین توصیه های حرفه ای شود. همیشه توصیه می شود با متخصصان سلامت روان یا درمانگران برای راهنمایی شخصی در برخورد با افراد خودشیفته مشورت کنید.

موضوعات: بدون موضوع لینک ثابت

فرم در حال بارگذاری ...

فید نظر برای این مطلب